ژورنال کلاب با عنوان پسماند الکترونیک و تاثیر آن بر سلامت و محیط زیست در تاریخ 27 فروردین ­ماه در اتاق شورای دانشکده بهداشت برگزار شد.

دکتر فاطمه سهل­ آبادی عضو هیئت­ علمی دانشکده بهداشت فرمودند پسماند الکترونیکی (E-waste) یک اصطلاح برای محصولات الکترونیکی است که یا مصرف کننده دیگر تمایلی به استفاده از آنها ندارد و یا عمر مفیدشان به پایان رسیده. با پیشرفت تکنولوژی و تمایل انسان­ها به استفاده از اینترنت اشیاء و هوشمندسازی منازل، سرعت تولید این پسماندها نیز افزایش یافته است.

پسماندهای الکترونیکی در 6 گروه شامل تجهیزات تبادل دما(یخچال، فریزر، دستگاه تهویه هوا و ...)، صفحه نمایش و مونیتورها(تلویزیون، لپتاپ، تبلت و ...)، لامپ­ها (لامپ­های LED، فلورسنت و ... )، تجهیزات بزرگ(ماشین لباس­شویی، پرینترهای بزرگ و ... )، تجهیزات کوچک (جاروبرقی، مایکروفر، اسباب بازی­ های الکترونیکی، وسایل کنترلی و ... ) و تجهیزات مخابراتی  (موبایل، سیستم های ردیاب، تلفن ها و ...) طبقه­ بندی می­شوند.

ایشان با اشاره به اینکه مواد مضر موجود در قطعات ساخته شده این پسماندها ممکن است آسیب‌های جدی و خطرناکی به محیط زیست و سلامت گیاهان، حیوانات و انسان­ها وارد کند، فرمودند برای مقابله با این آسیب ­ها، روش‌های گوناگونی از قبیل دفن بهداشتی پسماندها، بازیافت، سوزاندن و… وجود دارد. بازیافت غیر اصولی، درصد سمی بودن را افزایش خواهد داد؛ درصورتیکه بازیافت به شیوه استاندارد علاوه بر مزایای زیست محیطی و سلامتی، از نظر اقتصادی نیز کمک زیادی به چرخه تولید تجهیزات الکترونیک می­ کند.

دکتر فاطمه سهل­ آبادی در ادامه به سیستم ­های بازیافت اشاره کرده و فرمودند سیستم بازپس ­گیری رسمی یکی از سیستم ­هایی است که جهت جمع ­آوری پسماندهای الکترونیکی در کشورهای توسعه­ یافته اجرا می­ شود اما متاسفانه در کشورهای درحال توسعه در اغلب موارد به شکل غیررسمی و توسط افراد غیرمتخصص انجام می­شود که می­تواند خطرات زیادی به ­همراه داشته باشد.

بنابراین پیشنهاد شده است که کشورهای پیشرفته با بزرگتر کردن تسهیلات پردازش و کارآمدترکردن تجهیزات و تکنولوژی خود و کشورهای درحال توسعه با بهبود  قوانین در زمینه جمع ­آوری و اجرای آن به بهتر شدن صنعت بازیافت پسماندهای الکترونیکی کمک کنند.